[ปกแข็ง] หนังสือ คำให้การจากพยานปากเอก -นวนิยายดิสโทเปียของมาร์กาเร็ต แอ็ตวูด ภาคต่อของ 'เรื่องเล่าของสาวรับใช้'

ภาคต่อของ เรื่องเล่าของสาวรับใช้ (The Handmaid’s Tale) 

นวนิยายดิสโทเปียของมาร์กาเร็ต แอ็ตวูด นักเขียนชาวแคนาดา

 

เวลาผันผ่าน จากรุ่นสู่รุ่น แต่กิเลียดก็ยังเป็นดินแดนแห่งการช่วงชิงอำนาจและการกดทับอยู่เช่นเดิม มีเรื่องมากมายที่อยากให้รู้ ซึ่งจะรู้ได้ก็ต่อเมื่อใครสักคนออกมาจากที่แห่งนั้น 

 

 --- บางส่วนจากในเล่ม --- 

 

เพราะความปรารถนาของผู้ชายเป็นสิ่งร้ายกาจนักและต้องคุมความปรารถนาเหล่านั้นให้อยู่ในขอบเขต ดวงตาของพวกผู้ชายที่มักสอดส่ายไปทางนั้นทางนี้เหมือนตาเสือ ดวงตาที่เป็นไฟส่องเสาะหาเหล่านั้น จำเป็นต้องถูกกำบังจากพลังเย้ายวนของพวกเราซึ่งทำให้ตาบอดได้โดยแท้จริง

 

เราเป็นดอกไม้เลอค่าที่ต้องเก็บไว้ให้ปลอดภัยในเรือนกระจก หาไม่แล้วเราจะถูกลอบทำร้าย และกลีบของเราจะถูกฉีกทึ้ง และสมบัติของเราก็จะถูกฉกฉวยไป และจากนั้นเราจะถูกดึงทึ้งและย่ำยีโดยชายผู้โหยหิวซึ่งอาจดักซุ่มอยู่ตามหัวมุมใดก็ได้ ข้างนอกนั่น ในโลกกว้างที่มีแต่ขอบมุมแหลมคมและอุดมด้วยความผิดบาป

 

กล่าวกันว่าสิ่งที่พ่อทำอยู่ในห้องนั้นสำคัญอย่างยิ่ง - เป็นสิ่งสำคัญที่พวกผู้ชายเขาทำกัน สำคัญเกินกว่าจะให้พวกผู้หญิงเข้าไปวุ่นวายด้วย เพราะผู้หญิงมีสมองเล็กกว่าซึ่งไม่สามารถคิดอะไรใหญ่โตได้

 

ฉันปลุกเร้าความปรารถนาให้เกิดขึ้นในตัวผู้ชายได้ แต่ถึงอย่างไรฉันก็ไม่มีอำนาจเหนือพวกเขาอยู่ดี

 

ผู้หญิงที่เป็นขบถนั้นยิ่งเลวร้ายกว่า ผู้ชายที่เป็นขบถเสียด้วยซ้ำเพราะผู้ชายที่เป็นขบถกลายเป็นคนทรยศ แต่ผู้หญิงที่เป็นขบถจะกลายเป็นหญิงเล่นชู้

 

ตอนนี้ฉันยังมีทางเลือกบางอย่างสำหรับเรื่องนั้น ไม่ใช่เรื่องที่ว่าฉันจะตายหรือไม่ แต่เลือกว่าจะตายเมื่อไหร่และอย่างไร นั่นเป็นเสรีภาพอย่างหนึ่งด้วยไม่ใช่หรือ

 

ฉันเคยเป็นผู้พิพากษาในศาลครอบครัว ตำแหน่งที่ฉันได้มาจากการทำงานหนักซึ่งให้ผลตอบแทนน้อยนิดนานนับสิบๆ ปีและการไต่เต้าด้วยความพากเพียร และฉันได้ทำหน้าที่นั้นอย่างเที่ยงธรรมที่สุดเท่าที่จะทำได้ ฉันกระทำการเพื่อให้โลกดีขึ้นตามที่ฉันเห็นว่าดีขึ้น ภายในขีดจำกัดเชิงปฏิบัติของวิชาชีพ ฉันบริจาคให้การกุศล ฉันไปออกเสียงเลือกตั้ง ทั้งการเลือกตั้งส่วนกลางและส่วนท้องถิ่น ฉันมีความคิดเห็นที่มีคุณค่า ฉันคิดเอาเองว่าฉันใช้ชีวิตอย่างมีคุณธรรม; ฉันทึกทักว่าโลกที่มีคุณธรรมของฉันจะได้รับการปรบมือบ้างตามสมควร

 

ความลับนั้นจะปลอดภัยก็ต่อเมื่อตัวฉันเองปลอดภัยเท่านั้น ฉันเป็นคนที่มีความเชื่อในการตรวจสอบและถ่วงดุลอำนาจมาแต่ไหนแต่ไร

 

ฉันมีเหตุผลให้ตั้งข้อสังเกตได้ว่าพวกลิ่วล้อที่เกิดมีอำนาจขึ้นมาอย่างปุบปับมักกลายเป็นผู้ใช้อำนาจในทางที่ผิดอย่างเลวร้ายที่สุดอยู่บ่อยครั้ง

 

ฉันเริ่มมีเส้นขนงอกตามส่วนต่างๆ ของร่างกายที่เราไม่ควรสนใจจดจ่อให้มากนัก: อย่างที่ขา รักแร้ และส่วนน่าอายที่มีชื่ออ้อมค้อมให้เรียกมากมาย เมื่อเกิดเรื่องอย่างนั้นขึ้นกับเด็กหญิง เธอคนนั้นก็ไม่ใช่ดอกไม้เลอค่าอีกต่อไป แต่กลายเป็นสัตว์โลกที่อันตรายกว่าเดิมมากมายนัก

 

ร่างกายสตรีวัยผู้ใหญ่เป็นกับดักใหญ่โต หากมีรูก็จะมีบางอย่างต้องถูกผลักลงไปในรู และต้องมีอย่างอื่นโผล่ออกมา

 

อีกไม่ช้าฉันจะมีลูกของตัวเอง แล้วก็จะมีความสุข ฉันนึกสงสัยเรื่องนั้นยิ่งนัก - ไม่ได้สงสัยเรื่องลูกมากเท่ากับเรื่องความสุข ฉันใช้เวลาอยู่ในห้องให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ พยายามหลีกเลี่ยงความรื่นเริงในห้องครัวและเฝ้าครุ่นคิดถึงความอยุติธรรมของจักรวาล

 

การบอกใครสักคนว่าต้องเข้มแข็งไว้เป็นการสร้างความกดดันมากมายให้คนผู้นั้น นั่นเป็นอีกอย่างที่ฉันได้เรียนรู้

 

หลังจากทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับฉันนับแต่วันนั้นเป็นต้นมา ฉันจึงเข้าใจว่าทำไม คุณสะกดกลั้นมันไว้ ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นอะไร จนกระทั่งฝ่าฟันผ่านตอนที่เลวร้ายที่สุดมาได้ จากนั้นทันทีที่ปลอดภัยคุณก็ร้องไห้เอาน้ำตาทั้งหมดที่ไม่อาจเสียเวลาร้องไห้ก่อนหน้านี้ออกมาจนหมด

 

ฉันตระหนักดีว่าคนเราเหนื่อยหน่ายกับฝันร้ายของคนอื่นได้อย่างง่ายดายเพียงใด จากที่ได้ยินคนเล่าฝันร้ายให้ฟังมาเยอะแยะมากมายถึงทุกวันนี้ เมื่อเอาเข้าจริงๆ มีเพียงฝันร้ายของเราเองเท่านั้นที่น่าสนใจหรือมีความสลักสำคัญ

 

ฉันต้องบอกว่าการร้องไห้คร่ำครวญเริ่มกลายเป็นเรื่องน่าเบื่อหน่ายเช่นเดียวกับการร้องโหยหวน

 

สิ่งจำเป็นทั้งหมดทั้งมวลคือการมีปริญญาด้านกฎหมายและมีมดลูก:-สองสิ่งที่รวมกันแล้วเป็นอันตรายยิ่งยวด

 

มีน้ำตาไหลออกมาจากดวงตาที่มองเห็นได้ของฉัน ดวงตามนุษย์ที่เปียกชื้นจากการร่ำไห้ แต่ฉันยังมีดวงตาที่สามอยู่ที่กลางหน้าผาก ฉันรู้สึกได้ถึงตาดวงนั้น: มันเย็นเฉียบ เหมือนก้อนหิน มันไม่ร้องไห้: มันมองเห็น และเบื้องหลังดวงตานั้นมีใครบางคนกำลังคิดว่า: ฉันจะเอาคืนสำหรับเรื่องนี้ ฉันไม่สนว่าจะใช้เวลานานแค่ไหน หรือระหว่างนั้นฉันจะต้องกินขี้สักเท่าไร แต่ฉันจะเอาคืนให้ได้

 

การอ่านไม่เหมาะสำหรับเด็กหญิง: มีแต่พวกผู้ชายที่แข็งแรงพอจะรับมือกับพลังของมันได้

 

คุณต้องเข้าใจว่าฉันไม่มีสิทธิ์ในตนเอง - แม้จะเป็นชนชั้นอภิสิทธิ์ก็ตามที ฉันเป็นเพียงเด็กสาวที่กำลังจะถูกกักกันอยู่ในการครองคู่ ครองคู่: ช่างฟังดูทึบตัน เหมือนประตูเหล็กครอบปิดสนิท

 

น้าลีซบอกว่า หากพรสวรรค์หลากหลายนั้น สับสนปนเปกันและทุกคนพยายามเป็นทุกอย่าง จะส่งผลให้มีแต่ความ อลหม่านและเกิดอันตรายเท่านั้น ไม่ควรมีใครคาดหวังให้วัวเป็นนก!

 

นับแต่นั้นมาฉันจับสังเกตได้ว่า ผู้ชายบางประเภทชอบกลั่นแกล้งผู้หญิงสวย

 

ฉันได้กลิ่นความกลัวของเธอข้ามโต๊ะมา; นึกสงสัยว่าเธอได้กลิ่นความกลัวของฉันด้วยหรือเปล่า ความกลัวมีกลิ่นเป็นกรด มีฤทธิ์กัดกร่อน 

 

The Testaments

มาร์กาเร็ต แอ็ตวูด เขียน

จุฑามาศ แอนเนียน แปล
642 หน้า ปกแข็ง (สันโค้ง มีแจ็คเก็ต ปกพื้นสีน้ำเงิน)