หนังสือ ลับแล, แก่งคอย [พิมพ์23] -นวนิยายซีไรต์ 52 โดยอุทิศ เหมะมูล -ความคาดหวังซึ่งไม่อาจต้านทานได้ และการพยายามดิ้นรนหาทางออก

หนึ่งนั้นให้เป็นพี่ชายของความหลับ อีกหนึ่งนั้นจงเป็นน้องชายของคำลวง นวนิยายรางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียนประจำปี 2552

 

แม่กับผัวใหม่เข้าใจว่า 'ลับแล' ลูกชายถูกผีเข้าสิง จึงจับตัวลูกส่งไปอยู่วัดเพื่อให้หลวงพ่อขับไล่ผี แต่ลูกชายกลับเล่าเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับครอบครัวให้หลวงพ่อฟัง ตั้งแต่เรื่องบรรพบุรุษจนกระทั่งเรื่องว่าเขาคือคนที่ฆ่า 'แก่งคอย' ซึ่งเป็นพี่ชายของเขาตาย โดยผลักให้ตกหน้าผา

 

เสนอมิติอันซับซ้อนของตัวคนมนุษย์ที่แยกไม่ออกจากรากเหง้า ชาติพันธุ์ ความเชื่อ และเรื่องเล่า ผู้เขียนเล่าชีวิตมนุษย์ที่ต้องเผชิญความคาดหวังซึ่งไม่อาจต้านทานได้และพยายามดิ้นรนหาทางออก ผู้เขียนใช้กลวิธีการเล่าเรื่องอันแยบยล สร้างตัวละครที่มีเลือดเนื้อและอารมณ์ราวกับมีตัวตนจริง สร้างฉากและบรรยากาศได้อย่างมีชีวิตชีวา และใช้ภาษาที่เรียบง่ายแต่ทรงพลัง แสดงจินตภาพกระจ่างและงดงาม

 

'ลับแล, แก่งคอย' นับว่าเป็นทั้งเรื่องจริงและเรื่องแต่ง โดยนักเขียนได้แบ่งโครงเรื่องของนิยายออกเป็น 5 ภาค ภาคแรก-กำเนิดจากเรื่องเล่า ภาคสอง-ประวัติศาสตร์ที่เริ่มสว่าง ภาคสาม-ในป่าหิมพานต์ ภาคสี่-ฌาปนกิจความจริง และ ภาคห้า-เถ้าอังคารของความลวง ยิ่งไปกว่านั้น "ลับแล, แก่งคอย" ยังจัดเป็นนวนิยายแนวอัตชีวประวัติที่ผู้อ่านยากจะคาดเดาได้ว่าเรื่องราวจะจบลงเช่นไร

 

---

 

“หนึ่งในหนังสือที่ทรงพลังที่สุดในรอบห้าปี นอกจากเป็นนวนิยายที่ทรงพลังแล้ว ยังเหมือนเป็นงานวิจัยทางมานุษยวิทยาชั้นดี ที่เก็บข้อมูลด้วยชีวิต เลือดเนื้อ และความรู้สึก”

โตมร ศุขปรีชา

 

“นี่คือหนึ่งในนักเขียนที่มีศักยภาพมากที่สุดในยุคสมัยของเรา”

วรพจน์ พันธุ์พงศ์

 

“ต้นแหน หรือ ต้นสมอพิเภก นั้น อุทิศเขียนจนคนอ่าน ‘จดจำ’ ได้เป็นอย่างดี […] รวมถึง ‘ฉากป่า’ ที่สะท้อนถึงความเก่งกาจในการพรรณนาความซับซ้อนในป่า ไปพร้อมๆ กับตัวตนของตัวละคร อย่างเป็น ‘อันหนึ่งอันเดียวกัน’ ได้ จนทำให้เห็น ‘ภาพป่า’ กับ ‘ภาพชีวิตข้างใน’ ของตัวละครไปพร้อมๆ กันอย่างน่าประทับใจ”

ชมัยภร แสงกระจ่าง

 

“ตัวเอกของ ลับแล, แก่งคอย ที่เป็นผู้เล่า ‘เรื่องเล่า’ ของสามัญชนที่ถูกสร้าง/แต่ง/เขียนขึ้นอย่างจริงๆ ลวงๆ ดีๆ เลวๆ เพื่อนำมาปะทะสังสันทน์กับ ‘เรื่องเล่า’ แบบอื่นๆ (และอาจรวมถึง ‘เรื่องเล่าหลัก’ ของสังคม) จึงไม่ได้พยายามเอ่ยอ้างว่าตนเองยึดโยงอยู่กับความจริงกว่า ถูกต้องกว่า และมีจริยธรรมหรือคุณธรรมมากกว่า ทว่าเขากำลังสร้างประดิษฐกรรมที่มีความงดงามออกมา แล้วพยายามท้าทายผู้สร้าง ‘เรื่องเล่า’ อื่นๆ ว่าให้มาปะทะแข่งขันกันโดยมี ‘ความงาม’ เป็นมาตรวัด/หลักเกณฑ์/ตัวกลางสำคัญ”

"บ๊อบบี้" และ "แบทแมน"

 

อุทิศ เหมะมูล เขียน 

464 หน้า ปกอ่อน 
ปกใหม่ พิมพ์ครั้งที่ 23 
ก.ค.65