หนังสือ แม่ ฉัน และอัลไซเมอร์ -ความเรียง หลากแง่มุม ความรู้สึกของการดูแลแม่ซึ่งเป็นอัลไซเมอร์มากกว่า 7 ปี

บางคน ถามแม่ว่า "จำได้ไหม" พอแม่มองแบบจำไม่ได้ ก็หันมาพูดกับฉันว่า "จำไม่ได้หรอกเนอะ ใช่ไหม"

 

บางคน ถามแม่ว่า "จำได้ไหม" พอแม่ยิ้มแล้วพยักหน้า ก็ถามต่อว่า "ชื่ออะไร" ซึ่งแม่ก็มักตอบไม่ได้

 

บางคน ถามแม่ว่า "จำได้ไหม" ไม่ว่าฟีดแบ็กจากแม่จะเป็นแย่างไร ก็หันมาถามฉันว่า "เป็นมานานหรือยัง" "เป็นได้ยังไง" "น่าสงสารแก" และอื่นๆ อีกมากกกกกกกมาย"

 

แม้ไม่ใช่หนังสือฮาวทู แต่เชื่อว่าคุณจะเข้าใจทุกข์และสุขของทั้งผู้ป่วยและครอบครัวของเขายิ่งขึ้น ถ่ายทอดจากประสบการณ์จริงของนักแสดงและพิธีกรผู้ใช้นามปากกาว่า 'ชลจร จันทรนาวี' ที่ต้องดูแลคุณแม่ที่ป่วยด้วยโรคอัลไซเมอร์ โดยเล่าเรื่องตั้งแต่แรกเริ่มที่สังเกตเห็นอาการของโรค การพบแพทย์ การเข้าสู่กระบวนการรักษา ปรับตัวปรับใจ ซึ่งไม่ใช่แค่เรื่องการดูแลแม่เท่านั้น แต่ยังมีเรื่องการดูตนเองในฐานะที่เป็นผู้ดูแลคนป่วยอีกด้วย 

 

ใช้ภาษาอย่างบุคคลธรรมดาที่กำลังเผชิญเหตุการณ์นี้ด้วยตัวเอง ไม่เค้น ไม่เน้นดรามา ตลกก็มา ซึ้งก็มี และด้วยความเรียบง่ายอย่างมีลูกเล่นของภาษาที่ใช้ก็พาผู้อ่านน้ำตารื้นตั้งแต่เปิดอ่านไปได้ไม่กี่หน้า ทว่าก็ยังมีรอยยิ้มแห่งความผูกพันแทรกอยู่ตลอดทั้งเล่ม

 

นอกจากนั้นแล้ว ภาพประกอบในเล่มนี้ยังโดดเด่นด้วยฝีมือการปักผ้าของ “ชญามีน” ผู้หลงใหลในการเรียงร้อยเส้นด้ายและสายไหมแห่งเพจ เส้นทางสายไหม – The Embroidery’s Journey ที่บรรจงออกแบบและปักภาพด้วยความประณีต ผู้อ่านจึงรู้สึกอบอุ่นละมุนหัวใจและอิ่มเอมไปกับความรักความผูกพันของสองแม่ลูกได้เป็นอย่างดี

 

สารบัญ

1. ตื่นขึ้นมาทุกวันฉันยังเหมือนเดิมเริ่มชีวิตด้วยแสงสว่าง

2. ความจริงที่เธอต้องฟังความจริงที่เธอแกล้งลืมมัน

3. กลับตัวก็ไม่ได้ให้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึง

4. ให้เธอไปพักพักพักกันซะก่อน

5. คำบางคำนั้นแรงเกินไปและมันทำร้ายจิตใจคน

6. พูดอีกทีพูดอีกทีพูดอีกทีได้หรือเปล่า

7. อ่านไปอย่างช้าช้าเรื่องราวคนช้ำช้ำแต่มันไม่ขำเพราะเป็นตัวเรา

8. สบายสบายถูกใจก็คบกันไป

9. เหมือนฝันเลือนรางเคว้งคว้างลอยไปไม่เหลืออะไรสักอย่าง

10. ถ้าเราได้เจอกันอีกสักครั้งอยากถาม

11. เพราะฉันนั้นต้องการมีเสี้ยวนาทีที่ยิ่งใหญ่

12. บทเพลงที่เก็บเอาดาวทุกดวงเขียนเป็นท่วงทำนองขับขาน

13. อย่าปล่อยมือฉันได้ไหมไม่ว่าอะไรก็ตาม

 

:::: คำนิยม

ผู้เขียนเล่าถึงอารมณ์และความรู้สึกในการดูแลแม่ที่เป็นผู้ป่วยอัลไซเมอร์ ที่บางครั้งก็เครียด กังวล เศร้า แต่ก็ยังมีอารมณ์และความรู้สึกที่ดีสอดแทรกมาด้วย เพราะอย่างไรก็ตาม ในสังคมและวัฒนธรรมไทย ลูกหลานก็ยังคงมีบทบาทในการดูแลพ่อแม่หรือปู่ย่าตายายที่ป่วยเป็นอัลไซเมอร์ ซึ่งผู้เขียนเล่าและบรรยายได้อย่างน่าสนใจและน่าติดตาม -- ศ. กิตติคุณ พ.ญ. นันทิกา ทวิชาชาติ -- รองประธาน และเลขานุการมูลนิธิโรคอัลไซเมอร์แห่งประเทศไทย

 

ส่วนตัวพออ่านจบแล้วรู้สึกว่าประสบการณ์ชีวิตของผู้เขียนมีคุณค่ามากๆ และผู้เขียนเองก็เข้มแข็งมากๆ ด้วย อยากบอกว่าเรื่องราวในหนังสือเล่มนี้นอกจากจะช่วยสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้อ่านแล้ว ยังทำให้ผู้คนได้เข้าใจชีวิตมากขึ้นด้วย เพราะชีวิตคนเราไม่ได้มีแต่รอยยิ้ม แต่ยังมีมุมอื่นๆ อีกมากมายที่ต้องประสบพบเจอ -- มาดามมด  

 

ชลจร จันทรนาวี เขียน 

176 หน้า ปกอ่อน