หนังสือ วันที่ฉันชื่อเคโอะโกะ -เรื่องราวอิงเหตุการณ์จริง เปิดประวัติศาสตร์บาดแผลของชาวเกาหลี ที่โลกภายนอกไม่ค่อยได้รับรู้

"สำหรับฉัน เคโอะโกะ เป็นแค่ชื่อชื่อหนึ่ง แต่มันไม่ใช่ชื่อของฉัน"

 

เมื่อญี่ปุ่นผนวกเกาหลีไว้ใต้อาณัติของตน ประวัติศาสตร์ดำมืดก็ได้ปกคลุมท้องฟ้า ผืนน้ำ และลมหายใจของชาวเกาหลีเป็นเวลายาวนานถึง 35 ปี จากนั้นปฏิบัติการ 'กลืนเกาหลี' ก็เริ่มขึ้น...  ญี่ปุ่น 'บงการและกำกับ' ชีวิตชาวเกาหลีทุกฝีก้าว

 

'ซอนฮี' และ 'แทยุล' พี่น้องสองคนในครอบครัวที่มีพ่อเป็นครู เติบโตมากับการเรียนภาษาญี่ปุ่น พูดภาษาญี่ปุ่น เคารพธงชาติญี่ปุ่น ภาษาเกาหลีที่เป็นภาษาแม่ต้องแอบพูดที่บ้านเท่านั้น ความเป็นเกาหลีถูกห้ามหมด แม้แต่ดอกมูกุงฮวา ดอกไม้ประจำชาติยังต้องถูกขุดรากถอนโคนเผาทิ้ง แล้วปลูกซากุระแทน การจัดระเบียบใหม่ในเกาหลีเป็นไปอย่างดุดันไม่ปรานีปราศรัย กระทั่งเรื่องชื่อ ญี่ปุ่นก็ยังบังคับให้ชาวเกาหลีทุกคนต้องเปลี่ยนไปใช้ชื่อญี่ปุ่น 'ซอนฮี' จึงกลายเป็น 'เคโอะโกะ' ส่วน 'แทยุล' กลายเป็น 'โนบุโอะ' แต่การเปลี่ยนชื่อไม่ได้หมายความว่าเกาหลีจะกลายเป็นพลเมืองญี่ปุ่นที่จงรักภักดีต่อญี่ปุ่น 

 

When My Name Was Keoko

Linda Sue Park เขียน

นิลุบล พรพิทักษ์พันธุ์ แปล 

248 หน้า ปกอ่อน