หนังสือ (ปกอ่อน) หัวใจนักเขียน -ความเรียง ชีวิตนักเขียน ไทย โดย อุทิศ เหมะมูล นักเขียนรางวัลผู้ยืนระยะมายาวนาน

"มันจะเป็นจะตายไหมถ้าไม่ได้เขียนเรื่องนี้ออกมา?"

 

คุณลองถามตัวเอง หรือลองสมมติว่าเป็นใครสักคนหนึ่งที่ทักถามตัวคุณเอง ถ้าคุณตอบว่า"ใช่ว่ะ กูจะเป็นจะตายแน่นอน" นั่นคือจุดเริ่มต้นของการเขียน

 

จงเขียนเรื่องราวที่สำคัญ เป็นวิกฤต เป็นทางแยก อกแทบแตก สิ่งซึ่งดำรงความจำเป็นต่อคุณ เพราะคุณจะไม่เขียนมันด้วยความเฉยชา และทำว่ามันเป็นเรื่องสัพเพเหระของคนอื่น แต่เขียนด้วยความใคร่กระหายที่จะบรรเทาและเข้าใจวิกฤตต่างๆ ในชีวิตของตัวคุณ และการเขียนนั่นเองที่ทำให้คุณอยากหายใจ ยังไม่อยากตาย

 

"การอ่านนั้นบันดาลสองสิ่งพร้อมกัน

หนึ่ง พื้นที่ส่วนตน 

สอง ปกป้องเราจากคนไม่อ่าน" 

 

"ในฐานะนักเขียนคนหนึ่งที่อยู่ในแวดวงวรรณกรรมและสื่อสิ่งพิมพ์มาเกือบสามสิบปี ได้พบเผชิญการเปลี่ยนแปลงที่ไหลเชี่ยวและเร็วรี่ หากไม่ปรับกระบวนทัศน์ก็ยืนอยู่ได้ยาก จนถึงตอนนี้ก็ยังมองหาที่ทางของการยืนอยู่ สิ่งที่ผมถามคุณ จึงเป็นสิ่งที่ผมถามตนเองด้วย ด้วยเข้าใจ ด้วยหัวใจ ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นนักเขียนหน้าใหม่ และปรารถนาจะมีผลงานเล่มแรกของตัวเองเหมือนคุณ 

 

ผมเคยเป็นนักอยากเขียน เคยเป็นนักเขียนหน้าใหม่ เคยเป็นนักเขียนรุ่นใหม่ที่น่าจับตามอง เป็นนักเขียนรางวัล ยอดจำหน่ายหนังสือวรรณกรรมที่ได้รางวัล ณ สมัยนั้นสูงถึง 50,000 เล่ม (ถ้าในทางดนตรีก็ว่า “ล้านตลับแล้วครับ” ในทางภาพยนตร์ก็ว่า “ร้อยล้านแล้วจ้า” ยุคสมัยเช่นนั้นได้ผ่านพ้นไปแล้ว) เป็นนักเขียนที่แวดวงวรรณกรรมนานาชาติให้ความสนใจและร่วมงานด้วย เป็นนักเขียนที่มีงานแปลภาษาต่างประเทศ เป็นบรรณาธิการนิตยสารวรรณกรรม เป็นนักเขียนรุ่นพี่ของน้องๆ เป็นนักเขียนที่ได้รับการเชิดชูเกียรติจากกระทรวงวัฒนธรรม (รางวัลศิลปาธร สาขาวรรณกรรม) เป็นนักเขียนที่ทำสำนักพิมพ์เอง ขายหนังสือเองและแบกหนังสือไปฝากขายในงานสัปดาห์หนังสือเอง 

 

ในยุคปัจจุบันก็เป็นนักเขียนที่พอมีชื่ออยู่บ้าง ชื่อชั้นยังพอเป็นประกันคุณภาพของผลงานอยู่บ้าง จัดการการดำรงอยู่ของชีวิตในสภาพสังคม การเมือง และเศรษฐกิจ ให้ยืนอยู่ได้ โดยไม่สูญเสียอุดมการณ์ สิ่งที่ตนคิดและเชื่อและใฝ่ฝันไปกับความจำเป็นในการหาเงิน เพื่อให้ตนดำรงอยู่ได้ ยอมรับและปรับเปลี่ยนความเป็นไปที่เป็นจริง ตัวอย่างที่แจ่มชัดก็คือ เมื่อก่อนยอดพิมพ์ผลงานของผมอย่างต่ำอยู่ที่ 3,000 เล่ม ตอนนี้อยู่ที่ 1,500 เล่ม

 

ถ้าคุณเขียนงานวรรณกรรม นี่คือภาวะที่คุณต้องคิดและเตรียมรับมือไว้ด้วย

 

สิ่งที่ผมประสบ คือสิ่งที่ ‘เรา’ กำลังประสบด้วยกันในแวดวงวรรณกรรมและสื่อสิ่งพิมพ์ไทย เรามีการร่วมมือกันเพื่อหาทางออก ทางเลือก เพื่อความยั่งยืน ที่จริงแล้วก็ไม่ได้โดดเดี่ยวเกินไปนัก แม้นักเขียนจะทำงานลำพัง แต่ก็ต้องเปิดโอกาสแก่ตัวเองในการร่วมมือ ขยับขยายทิศทางการยืนอยู่และเติบโตในแวดวงหนังสือนี้ด้วยเช่นกัน

 

ผมย้อนกลับไปถามตัวเองถึงจุดตั้งต้น แหล่งกำเนิด และ/หรือที่มาของความรู้สึกว่าตนมีค่า สิ่งใดที่ให้ค่าความหมายกับชีวิตคุณแล้วย่อมไม่ฆ่าคุณ แต่สิ่งอื่นที่แวดล้อมนั้นย่อมบั่นทอน ทำร้ายและทำลายคุณได้ อันเกิดจากความปรารถนาและฝันใฝ่ที่ไม่เป็นดั่งใจหวัง รักษาหัวใจที่มีคุณค่าของคุณไว้เพื่อที่จะฟันฝ่า เพื่อที่จะทานทน เพื่อที่จะมีกำลัง

 

ผมขอให้คุณรับคำถามนี้แม้เหมือนหนามไหน่ที่คอยสร้างบาดแผล แต่ก็อยากให้คุณพิจารณาความทานทนที่ผมมีในฐานะเรื่องเล่าหนึ่ง เพื่อใช้ประกอบความมุ่งมั่นตั้งใจจริงของคุณ อาจไม่ใช่ความอ่อนหวานที่ผมจะให้ แต่คือความทานทนจากการยืนระยะที่พร้อมจะมอบ" 

 

หัวใจนักเขียน, อุทิศ เหมะมูล 

--

หัวใจนักเขียน ฉบับปรับปรุงจัดพิมพ์ใหม่

อุทิศ เหมะมูล  เขียน 

304 หน้า ปกอ่อน