[ปกแข็ง] หนังสือ แปดขุนเขา -นวนิยายระดับรางวัลใหญ่จากอิตาลี พ่อกับลูกชาย มนุษย์กับภูเขา มิตรภาพ ความรัก และการสูญเสีย

[ปกแข็ง]  จัดพิมพ์พิเศษ จำนวนจำกัด 

"ดูลำธารนั่นสิ" พ่อพูด "สมมติว่าน้ำคือเวลาที่ไหลไป ถ้าตรงจุดที่เราอยู่นี้คือปัจจุบัน ลูกคิดว่าอนาคตอยู่ทางไหน"

 

ความสัมพันธ์ระหว่างพ่อกับลูกชาย ความผูกพันระหว่างมนุษย์กับภูเขา ลำธาร ต้นไม้ และสัตว์ และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เล่าถึงมิตรภาพ ความรัก และการสูญเสีย 

 

มิตรภาพของเด็กชายสองคนที่ก่อเกิดบนภูเขาแห่งหนึ่งในเทือกเขาแอลป์ ทั้งคู่เติบโตขึ้นพร้อมกับความผูกพันที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง แม้ว่าคนหนึ่งจะไม่เคยจากขุนเขาบ้านเกิดไปไหนเลย ส่วนอีกคนเดินทางท่องโลกด้วยเหตุผลที่เขาตอบคนอื่นว่า ปรารถนาจะเห็นยอดเขาสวยๆ ในที่ไกลๆ ชายชราชาวเนปาลคนหนึ่งจึงเล่าให้เขาฟังว่า มีแปดขุนเขาล้อมรอบเขาพระสุเมรุ และถามว่า ระหว่างคนที่ท่องไปทั้งแปดขุนเขา กับคนที่ไปถึงยอดเขาพระสุเมรุ ใครได้เรียนรู้มากกว่ากัน คำตอบของเขาอยู่ในนวนิยายเรื่องนี้ แต่นั่นอาจไม่ใช่สารัตถะของเรื่อง

 

“อาจกล่าวได้ว่า ผมเริ่มเขียนเรื่องนี้ตั้งแต่เด็กๆ เพราะเรื่องราวนี้เป็นของผมเช่นเดียวกับความทรงจำของผม หลายปีมานี้ เวลามีคนถามว่า มันเล่าถึงอะไร ผมตอบเสมอว่า เล่าถึงเพื่อนสองคนกับภูเขา” — เปาโล คนเญตติ

 

Le otto montagne (แปดขุนเขา) ตีพิมพ์ครั้งแรก ปี 2016 ได้รับรางวัล Premio Strega 2017 ของอิตาลี และรางวัล Prix Médicis étranger 2017 ของฝรั่งเศส

ในปี 2021 นวนิยายเรื่องนี้ตีพิมพ์ไปแล้วกว่า 40 ประเทศ และกำลังได้รับการถ่ายทอดเป็นภาพยนตร์ 

---

 

Paolo Cognetti (เปาโล คนเญตติ)

 

เกิดปี 1978 ที่เมืองมิลาน  สำหรับนักอ่านวรรณกรรมชาวอิตาลี ชื่อนี้คือเครื่องหมายรับประกันคุณภาพ คนเญตติหลงใหลวรรณกรรมอเมริกัน หลงรักนครนิวยอร์กและขุนเขา เป็นนักปีนเขา ทั้งเทือกเขาแอลป์ และหิมาลัย หันเหเส้นทางชีวิตจากนักคณิตศาสตร์สู่การเป็นนักเขียนในวัยยี่สิบต้นๆ ผลงานของเขาได้รับการยกย่องในหมู่นักวิจารณ์ และเป็นที่ชื่นชอบในหมู่นักอ่าน  ปัจจุบันใช้ชีวิตสลับไปมาระหว่างในเมืองใหญ่กับกระท่อมบนภูเขาสูงกว่า 2 พันเมตร

---

 

ถ้อยความจากในเล่ม: 

 

แต่ถึงตอนนี้ผมก็ได้เรียนรู้ที่จะถามคำถามแบบผู้ใหญ่ คือถามสิ่งหนึ่งเพื่อให้ได้รู้อีกสิ่งหนึ่ง

 

ผมรู้สึกว่าเขาเหมือนคนที่เมื่อถึงช่วงหนึ่งของชีวิตก็เลิกอยู่ร่วมกับผู้อื่น พบมุมหนึ่งของโลก แล้วหลบอยู่ในนั้น

 

พ่อพูดว่า "ถึงฤดูร้อนจะลบความทรงจำแบบที่มันทำให้หิมะละลาย แต่ธารน้ำแข็งเกิดจากหิมะในฤดูหนาวอันไกลโพ้น มันคือความทรงจำของฤดูหนาวที่ไม่ต้องการให้เราลืมเลือน"

 

ชายชราชาวเนปาลเป็นคนเล่าเกี่ยวกับแปดขุนเขาให้ผมฟัง แกขนไก่อยู่ในหุบเขาเอเวอเรสต์ มุ่งหน้าสู่ที่พักแรมที่ไหนสักแห่ง ซึ่งไก่จะกลายเป็นแกงกะหรี่สำหรับนักท่องเที่ยว บนหลังแกมีกรงที่แบ่งเป็นช่องๆ สิบกว่าช่อง และมีไก่เป็นๆ ร้องกะต๊ากๆ อยู่ในนั้น อันนี้ผมยังไม่เคยเห็น เคยเห็นแต่กระบุงใส่ช็อกโกแลต คุกกี้ นมผง เบียร์ วิสกี้ และโคคา-โคลา ซึ่งลูกหาบสะพายหลังไปตามทางขึ้นเขาในเนปาลเพื่อตอบสนองรสนิยมของชาวตะวันตก แต่เล้าไก่เคลื่อนที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อนเลย พอผมถามชายชราคนนั้นว่าขอถ่ายรูปได้ไหม แกวางเล้าไก่ลงบนกำแพงเตี้ยๆ ถอดแถบผ้าที่ใช้รับน้ำหนักของออกจากหน้าผาก แล้วตั้งท่าถ่ายรูป ยิ้มแฉ่งอยู่ข้างๆ ไก่

 

...แกถามผมว่าทำไมถึงสนใจหิมาลัยนัก ผมมีคำตอบสำหรับคำถามนั้นอยู่แล้ว บอกแกไปว่าในที่ที่ผมเติบโตมามีภูเขาลูกหนึ่งที่ผมผูกพันกับมันมาก และทำให้ผมปรารถนาจะเห็นยอดเขาสวยๆ ในที่ไกลๆ ของโลก

 

"อ๋อ" แกพูด "เข้าใจละ คุณกำลังท่องไปบนแปดขุนเขา" 

 

"แปดขุนเขา?"

 

Le otto montagne

Paolo Cognetti เขียน

นันธวรรณ์ ชาญประเสริฐ แปล

208 หน้า ปกแข็ง